Jeśli marzymy nam się pies, to musimy zadać sobie podstawowe pytania: jakiej rasy, czy będzie przebywał w domu czy raczej w kojcu? W przypadku tego drugiego, musimy pamiętać o odpowiednim przygotowaniu dla niego budy i całego terenu tak, aby pies nie mógł z niego wyjść pod naszą nieobecność czy też z powodu naszej nieuwagi.
Warto sobie to dobrze rozważyć i zapoznać się z cechami charakterystycznymi przynajmniej kilku ras. Pozwoli to na zakup lub przygarnięcie psa o cechach zbliżonych do naszych oczekiwań. Jeżeli mieszkamy w małym, blokowym mieszkanku nie powinniśmy decydować się na zakup dużego psa w typie molosa bądź owczarka. A gdy nie mamy czasu lub nie przepadamy za długimi spacerami nie powinniśmy decydować się na zakup np. charta czy husky. Właściciele powinni zważać na dobro zwierzęcia i nie wprowadzać go do środowiska, które będzie dla niego nienaturalne i wymusi zmianę trybu życia.
Mieszkańcy dużych aglomeracji powinni zastanowić się nad ewentualnością zakupu psa ozdobnego i do towarzystwa. Takie rasy jak: hihuahua, Bolończyk, Hawańczyk, Yorkshire Terrier, itp. doskonale nadają się do życia w mieście, gdyż mają ograniczone zapotrzebowanie na ruch i z pewnością nie będą czuły się przytłoczone małą przestrzenią życiową.
Nie wszystkie psy są odpowiednie dla rodzin z dziećmi. Niektóre czworonogi po prostu nie tolerują małych, wścibskich dzieci, które przez cały czas im dokuczają, ciągną za ogony i chcą się bawić. W takim przypadku niemądrym pomysłem byłoby sprowadzenie do domu psa rasy agresywnej, bądź psa bardzo dużego, którego monstrualne rozmiary są same w sobie niebezpieczne dla maluszka. Najlepiej jak jest to pies opanowany, cierpliwy i lubiący zabawy z dziećmi. Idealnym rozwiązaniem są Labrador Retriver i Cocker Spaniel. Te rasy są z założenia bardzo łagodne i przyjazne dzieciom. Mają niespożyte pokłady energii i nigdy nikomu nie wyrządziłyby krzywdy. Oczywiście bywają zawsze wyjątki!
Jeśli nigdy wcześniej nie posiadaliście żadnego czworonoga, nie wybierajcie rasy, która lubi dominować i nie jest przyjazna innym zwierzętom. Należy unikać wtedy trzymania innych zwierząt a szczególnie dwóch psów razem, zwłaszcza gdy są tzw. dominantami. Rasy myśliwskie posiadają naturalny pęd do wyłapywania małej zwierzyny, przez co mogą atakować naszych mniejszych domowników typu: szczurki, chomiki czy fretki.
Kolejne pytanie które powinniśmy sobie zadać to: szczenię czy pies dorosły?
Większość wybiera szczenięta, bo uważa, że taki piesek jest śliczny i łatwiej im przychodzi nauka. Poniekąd jest to prawda, należy jednak brać pod uwagę, że szczenięta to również sporo problemów. Zwykle są one bardzo aktywne, więc jeśli nie zapewnimy im odpowiedniej rozrywki, mogą zniszczyć nam mieszkanie. Musimy też liczyć się z obsikanymi podłogami z wyciem i szczekaniem, a także innymi problemami: jak np. obgryzione buty itp.
Natomiast dorosły pies ma już określony charakter, dzięki czemu wiadomo, czego możemy się po nim spodziewać. Zwykle uczy się równie szybko, jak szczeniak – a na pewno szybciej przychodzi mu nauka czystości.
Zawsze alternatywą do psa może być inne zwierzątko, jak np. kotek, świnka morska, szynszyl czy coraz bardziej popularny legwan. Ten ostatni nie gubi sierści, jest łagodny, spokojny, załatwia się raz dziennie i nie wymaga wyprowadzania na spacery.
Jak widać, wybór odpowiedniego dla nas psa powinien wynikać z długich i realistycznych przemyśleń. Pozwoli to zminimalizować ryzyko, że weźmiemy do domu zwierzę, które nie będzie do nas pasowało charakterem.
Decyzja o posiadani psa jest bardzo odpowiedzialna – przyjmujemy pod swój dach czworonoga, który zostanie z nami przez wiele następnych lat!
