Topienie Marzanny to tradycyjny zwyczaj, który ma miejsce w Polsce i innych krajach słowiańskich. Marzanna jest w mitologii słowiańskiej uosobieniem zimy i śmierci, dlatego topienie jej symbolizuje pożegnanie zimy i powitanie wiosny.
Najczęściej topienie Marzanny odbywa się w okolicach równonocy wiosennej, czyli w połowie marca. Data może się różnić w zależności od regionu i lokalnych tradycji. Zwyczaj ten jest często związany z obchodami święta Nowego Roku słowiańskiego, które miało miejsce na początku wiosny.
W czasie tego obrzędu ludzie wycinają lub wykonują lalkę Marzanny, zwykle z gałęzi, słomy, szmat, i innych dostępnych materiałów. Lalka ta jest następnie niesiona w procesji przez miejscowość, a na zakończenie obrzędu wrzucana jest do wody, takiej jak rzeka czy staw. Topienie Marzanny ma symbolicznie przynieść koniec zimy i przynieść dobre omeny na nadchodzącą wiosnę.
Warto zaznaczyć, że zwyczaj topienia Marzanny ma charakter folklorystyczny i kulturowy, a jego forma i dokładny czas mogą się różnić w zależności od regionu i miejscowej tradycji.
